Φτάσαμε στο αεροδρόμιο. Η κουνιάδα μου κρατούσε το χέρι μου σφιχτά, σφιχτά, κοιτάζοντας το αεροπλάνο στον αέρα που μόλις είχε απογειωθεί. Κατευθυνόμασταν προς τον εσωτερικό τερματικό σταθμό.

Η Θεία Μου;

– Φοβάμαι τόσο πολύ τον Βορρά, να γυρίσουμε πίσω;
– Όχι, θα πάω στη Σμύρνη χωρίς εσένα πια;
– Τι θα συμβεί αν φύγεις;

Σαν να λέω όχι, σήκωσα το κεφάλι μου και το κατέβασα. Κρατούσα το χέρι σου σφιχτά. Το δωμάτιο δεν ξέρει καν ότι κρατάω το χέρι της από φόβο, δεν το γνώριζε. Δεδομένου ότι δεν πήραμε αντικείμενα, πήραμε τις τσάντες μας και φύγαμε. Όλα τα αντικείμενα στο σπίτι παρέμειναν, ο αδελφός Veysel επρόκειτο να τα πουλήσει. Περίμενε ένα λεπτό; Αλίμονο! Τα νυχτικά που μόλις αγόρασε η κουνιάδα μου, εκείνο το δωμάτιο που κάναμε σεξ; Ω, Θεέ μου, το αίμα εκτοξεύεται στον εγκέφαλό μου. Και επειδή κρατούσα το χέρι της κουνιάδας μου, δεν μπορούσε να φύγει από το δωμάτιο όταν πάγωσα, περίμενε.

– Γλυκιά μου, τι συνέβη; Ασπρίστηκες, είσαι καλά; Ο Βορράς;
– Ρούχα; Το δωμάτιο; Özge, το σπίτι είναι πολύ βρώμικο. Θα έρθουν τώρα, θα δουν αυτά τα εσώρουχα στη μέση, δεν έρχομαι.

Μόλις επέστρεψα, σκεφτόμουν τι να κάνω, ήμουν παγωμένος. Η κουνιάδα μου ήρθε κοντά μου και αγκάλιασε το λαιμό μου;

– Το ξέρεις ότι είσαι ηλίθιος, έτσι; Είμαι τόσο απερίσκεπτη γυναίκα; Πήγα σπίτι και τα πέταξα στα σκουπίδια. Έσκισα τα σεντόνια ή κάτι τέτοιο, πέταξα τα πάντα από το κρεβάτι και στα σκουπίδια.
– Ω, οζτζ, πέθαινα, κοίτα την καρδιά μου
– Έτσι χτυπούσε την τελευταία φορά που ήμασταν μαζί.

Όλοι οι σύνδεσμοι των ποδιών μου κόπηκαν, ξάπλωσα στο έδαφος.

– Ω, ορκίζομαι, θα είμαι ασθενής με αρτηριακή πίεση σε αυτή την ηλικία.
– Σήκω, έλα, θα κρυώσεις, και θα νομίζουν ότι κάτι συνέβη. Έρχεται ο πατέρας σου.

Άφησε το χέρι μου και στεκόταν δίπλα μου. Ο πατέρας μου ήρθε τρέχοντας.

– Πασά, σήκω, τι συνέβη, είσαι καλά; Αγαπητή μου;
– Μπαμπά, είμαι καλά, το μάτι μου ξαφνικά έγινε μαύρο.
– Σήκω, σήκω, πρέπει να είσαι ενθουσιασμένος. Τι εκπλήξεις έχει ετοιμάσει η μητέρα σου για σένα. Ας πλύνουμε τα χέρια και το πρόσωπό σας.

Η κουνιάδα μου μπήκε στο Δεκέμβριο;

– Κουνιάδε, θα πάμε, εσύ και ο Νόρθ θα τακτοποιήσετε την επιχείρηση εισιτηρίων.
– Εντάξει, κορίτσι μου.

Η κουνιάδα μου ήταν τυλιγμένη στο λαιμό μου Μιλώντας;

– Είσαι ηλίθιος, ηλίθιος, ηλίθιος
– Höh, πρέπει να είναι και το κάθαρμα πλήρες;
– Όχι, όχι τόσο πολύ. Πώς νομίζεις ότι δεν θα το σκεφτόμουν αυτό;
– Δεν ξέρω.
– Βόρεια;
– Μάλιστα, κύριε;
– Θα μπει από κάτω μου, θα περπατήσει γρήγορα, έλα.
– Απλά περπατάμε.

Πήγαμε κυριολεκτικά χέρι – χέρι στο μπάνιο. Πήγα στον καθρέφτη, κοιτούσα το λαιμό μου. Το μπλουζάκι με λαιμόκοψη με το γιακά στον αέρα, ήμουν σαν ένα πλήρες κέκο. Αλλά ο μώλωπας έχει περάσει, έχει απομείνει πολύ λίγο, έχω χαμηλώσει το κολάρο μου τώρα. Περίμενα την κουνιάδα μου στην πόρτα της τουαλέτας. Ο μπαμπάς μου κουνούσε από εκεί. Ήθελε να έρθουμε. Έδειξα ένα λεπτό. Η κουνιάδα μου βγήκε από την πόρτα.

– Από το άγχος, δεν έχει τελειώσει για δουλειά, ας πάμε
– Έλα, μην ενθουσιάζεσαι, Κοίτα, είμαι μαζί σου
– Είναι το ραντεβού μου.

Ήταν τυλιγμένος γύρω από το χέρι μου. Τον έπαιρναν τώρα. Θα πηγαίναμε σε αεροπλάνο. Ο μπαμπάς μας έδωσε τα εισιτήρια. Εδώ είναι αυτό που μου είπε, ο αριθμός της θέσης σας είναι γραμμένος εδώ στο αεροπλάνο, και είναι γραμμένος εδώ. Κοίτα, μπορείς να καθίσεις. Είπα, Εντάξει, μπαμπά. Περνούσαμε με τη σειρά. Καλώς ήρθατε, αεροσυνοδοί, κύριε. Λέει ότι τον υποδέχτηκαν με χαμογελαστό πρόσωπο. Η θεία μου με κοιτάζει με μπερδεμένα μάτια;

– Ο Βορράς, πόσο ευπρόσδεκτο είναι αυτό που κρατούν μια κολόνια και δεν δίνουν marshmallows.
– Θεία Ε, σημαίνει ότι το αεροπλάνο είναι έτσι.

Είχα το μάτι μου για τους αριθμούς. Η κουνιάδα μου και εγώ είμαστε δίπλα-δίπλα, στην άκρη του Μπαράν στο κάθισμα. Ο πατέρας μου καθόταν επίσης με τα κορίτσια. Ο μπαμπάς και τα κορίτσια ήταν 4 θέσεις μπροστά μας. Πήγαμε στις θέσεις μας και καθίσαμε. Ήμασταν δίπλα στην πτέρυγα του αεροπλάνου. Ήμουν στο κάτω μέρος του παραθύρου, η κουνιάδα μου ήταν στη μέση. Αγκάλιασε το χέρι μου σφιχτά. Έτρεμε.

– Γλυκιά μου, μη φοβάσαι, σκέψου σαν ρόδα λούνα παρκ. Εξάλλου, εγώ είμαι πάλι. Κοίτα, είναι μαζί σου.

Ήταν λίγο ανακουφισμένος. Οι επιβάτες γέμιζαν αργά τα καθίσματα. Η ανακοίνωση έγινε.

Η θεία μου άκουγε την ανακοίνωση με καθαρή προσοχή, βλέποντας τους αεροσυνοδούς;

– Αγαπητοί επιβάτες, Καλώς ήρθατε στην πτήση μας. Θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στους κανόνες ασφαλείας που πρέπει να ακολουθείτε στα αεροσκάφη μας. Οι χειραποσκευές σας πρέπει να τοποθετούνται σε εναέρια ντουλάπια ή κάτω από το κάθισμα μπροστά σας. Βεβαιωθείτε ότι το κινητό τηλέφωνο και οι συσκευές με δυνατότητα κινητού τηλεφώνου τίθενται σε λειτουργία πτήσης και απενεργοποιούνται. Θα βρείτε την κάρτα ασφαλείας στην τσέπη του καθίσματος, η οποία περιέχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τους κανόνες που πρέπει να τηρούνται σε περίπτωση κινδύνου και τη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών στο αεροσκάφος. Η ζώνη σας στερεώνεται όπως φαίνεται, προσαρμόζεται στη μέση σας και αποσυνδέεται. Κρατήστε τη ζώνη ασφαλείας σας στερεωμένη καθ ‘ όλη τη διάρκεια της πτήσης για την ασφάλειά σας. Οι επιβάτες με μωρά πρέπει να χρησιμοποιούν τη ζώνη ασφαλείας του μωρού, η οποία θα παρέχεται από το πλήρωμα καμπίνας. Όταν το αεροπλάνο κινείται στο έδαφος, κατά την απογείωση και την προσγείωση, κρατήστε το κάθισμά σας όρθιο, το αλεξήλιο σας ανοιχτό και το γραφείο σας κλειστό και βεβαιωθείτε ότι ο ελεγκτής οθόνης σας, εάν υπάρχει, είναι στη θέση του. Εάν υπάρχει αλλαγή στην πίεση της καμπίνας, οι καταπακτές πάνω από το κεφάλι σας θα ανοίξουν αυτόματα, θα εμφανιστούν μάσκες οξυγόνου, τραβήξτε την πλησιέστερη μάσκα προς το μέρος σας. Τοποθετήστε το στο πρόσωπό σας έτσι ώστε να καλύπτει το στόμα και τη μύτη σας. Οι επιβάτες με παιδιά πρέπει να φορούν τις δικές τους μάσκες πριν από τα παιδιά τους. Σε περίπτωση έκτακτης προσγείωσης, χαλαρώστε το κολάρο και τη γραβάτα σας, φέρτε το κάθισμά σας σε όρθια θέση. Κλείσε το γραφείο σου. Ανοίξτε το σκίαστρο σας. Αφαιρέστε τα μυτερά αντικείμενα πάνω σας και τα μυτερά τακούνια σας. Βάλτε το σωσίβιο του μωρού σας και φουσκώστε το αμέσως. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, τα σωσίβια θα δοθούν στα μωρά από το πλήρωμα καμπίνας. Ετοιμαστείτε να συντρίψετε όταν ακούτε τους δυο σας, κλίνει προς τα εμπρός, βάλτε τα χέρια σας μαζί κάτω από το γόνατο. Υπάρχουν 8 έξοδοι στο αεροπλάνο μας. Σε περίπτωση κινδύνου, οι προειδοποιητικές λυχνίες που υποδεικνύουν την κατεύθυνση εξόδου σας βρίσκονται πάνω από τις πόρτες εξόδου, στο πάτωμα κατά μήκος του διαδρόμου ή στην κάτω πλευρά των καθισμάτων. Σε περίπτωση προσγειώσεων έκτακτης ανάγκης, παρακαλώ αφήστε το αεροπλάνο γλιστρώντας κάτω από την αυτόματη ολίσθηση που φουσκώνει μέσα από τις πόρτες. Κατά την προσγείωση στο νερό, οι διαφάνειες που βρίσκονται στις πόρτες χρησιμοποιούνται ως σκάφη ή πλωτά οχήματα. Το σωσίβιο σας βρίσκεται κάτω από το κάθισμά σας ή στο κατάστρωμα ανάμεσα στα δύο καθίσματα. Όταν σας ζητηθεί, αφαιρέστε το από τη θέση του, Περάστε το πάνω από το κεφάλι σας όπως φαίνεται, συνδέστε τις ταινίες στις μπροστινές συνδέσεις και προσαρμόστε τις ανάλογα με τη μέση σας τραβώντας. Φουσκώστε το γιλέκο τραβώντας τις κόκκινες λαβές που φαίνονται στο κάτω άκρο όταν φεύγετε από το αεροπλάνο. Μπορείτε να φουσκώσετε το γιλέκο σας φυσώντας από πλαστικούς σωλήνες ή σωλήνες. Όταν η φωτοβολίδα έρθει σε επαφή με το νερό, θα ανάψει αυτόματα. Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την επιλογή της Turkish Airlines και σας ευχόμαστε ένα ευχάριστο ταξίδι.

Η κουνιάδα μου έκανε ακριβώς αυτό που της είπαν, κρατούσε τα χέρια μου σφιχτά. Το αεροπλάνο ταξίδευε προς τον διάδρομο, φτάνοντας στην κατάλληλη θέση για απογείωση. Το αεροπλάνο άρχισε να κινείται. Γινόταν όλο και πιο γρήγορα. Η κουνιάδα μου κρατούσε το χέρι μου τόσο σφιχτά που άρχισε να πονάει. Το αεροπλάνο άρχισε να απογειώνεται. Πίεζε το πρόσωπό του στον ώμο μου, καλύπτοντας το πρόσωπό του.

– Γλυκιά μου, είσαι καλά;

Κούνησε το κεφάλι του σαν να έλεγε όχι, δεν μιλούσε. Το αεροπλάνο απογειώθηκε καλά και άρχισε να βρίσκεται στα δεξιά. Η Θεία Μου;

– Δώσε μου το χέρι σου.

Κρατούσε τα χέρια μου, κοιτούσε το μπαρ σου. Αλλά ο Μπάραν έπαιζε με το παιχνίδι στο χέρι του.

– Γλυκιά μου, δεν είσαι τόσο μεγάλη όσο ο μπάραν σου, κοίτα αυτό το παιδί, στριφογυρίζει σαν εσένα;
– Νιώθω περίεργα μέσα μου.…

Ο υπάλληλος καμπίνας ήρθε σε εμάς;

– Γεια σας κύριε, σας εύχομαι μια ευχάριστη πτήση. Είμαι το πλήρωμα καμπίνας Ayşe είσαι καλά;
Η κουνιάδα μου προσπαθούσε να μιλήσει με αδύναμα μάτια;
– Λοιπόν, δεν ξέρω, αισθάνομαι ναυτία, αισθάνομαι ζάλη, θέλω να σταματήσω.
– Θα μπορέσεις να σηκωθείς;

Η κουνιάδα μου σηκώθηκε και αμέσως κάθισε πίσω, το κεφάλι της γύριζε.

– Άσε με να σε βοηθήσω. Σε παρακαλώ, έλα στο χέρι μου.
Η κουνιάδα μου πήρε το χέρι του αξιωματικού καμπίνας, άρχισε να περπατά στο πίσω μέρος του αεροπλάνου, παρακολουθώντας τον με περίεργα μάτια, δεν μπορούσα να φύγω από τον Μπάραν και να Τον ακολουθήσω. Έπαιζα με τα παιχνίδια του Μπαράνα. Όταν κοίταξα έξω από το παράθυρο, ήμασταν αρκετά ψηλά, υπήρχαν σύννεφα από κάτω μας. Ήταν περίπου 10 λεπτά αργότερα που ο πιλότος του καπετάνιου άρχισε να μιλάει;

– “Καλημέρα, κυρίες και κύριοι, αγαπητά παιδιά. Είμαι ο πιλότος σας Zekeriya bayrakçı, ο δεύτερος πιλότος φίλος μου Bahar Cancan και Καλώς ήλθατε στην πτήση Boing 701 μαζί με τον φίλο μας συνοδός καμπίνας Ayşe Talipoğlu. Θα ήθελα να σας δώσω σύντομες πληροφορίες σχετικά με την πτήση:
Έχουν περάσει περίπου 13 λεπτά από τότε που απογειωθήκαμε από τον ουρανό της Άγκυρας αυτή τη στιγμή. Παρακολουθούμε σε υψόμετρο 29.000 ποδιών και 8800 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Έχουμε ορίσει τη διαδρομή πτήσης μας ως Άγκυρα, Σμύρνη.
Σχεδιάζουμε να προσγειωθούμε στο Αεροδρόμιο Adnan Menderes στις 14.50. Ένας όμορφος καιρός 23 βαθμών μας περιμένει στη Σμύρνη.”

Όταν τελείωσε η συζήτηση, η κουνιάδα μου ήρθε σε μένα, συνήλθε με τα χέρια και το πρόσωπό της ακάλυπτο.

– Ω, πόσο καλοί άνθρωποι είναι εδώ, έχω έρθει στα λογικά μου, από τον Θεό, δεν υπάρχει πλέον φόβος. Όλο το πλήρωμα καμπίνας ήταν μαζί μου, μου έδωσαν άνεση, ξεπέρασα τον φόβο μου. Κοίταξα έξω από το παράθυρο, είμαστε στα σύννεφα τώρα, ας αλλάξουμε θέσεις, θέλω να κοιτάξω μέσα από το παράθυρο.
– Χαχαχα, ποια είναι αυτή η ταχύτητα, φυσικά, κουνιάδα, έλα.

Ενώ παρακολουθούσε έξω από το παράθυρο, είχαν ξεκινήσει την υπηρεσία. Μια καράφα ψωμιού σε μια τσάντα, τυρί, ντομάτες, αγγούρια, κάτι για να πιει. Τους φάγαμε, ο μπάραν και η θεία μου κοίταζαν ακόμα έξω από το παράθυρο, βλέποντας έξω. Ήρθα κοντά του;

– Πώς είναι; Είσαι καλά;
– Ναι, νιώθω σαν πουλί.

Χάιδεψα τα μαλλιά της, λέγοντας Το κίτρινο πουλί μου, το αεροπλάνο είχε αρχίσει να κατεβαίνει, είχε αρχίσει να προσγειώνεται. Τώρα που είχε προσγειωθεί, το αεροπλάνο παρκάριζε. Η θεία μου φαινόταν πολύ χαρούμενη. Αφήσαμε τον εσωτερικό τερματικό σταθμό. Ο πατέρας μου;

– Περίμενε εδώ, θα φέρω το αμάξι.

Ο μπαμπάς επρόκειτο να πάει στο σταθμό λεωφορείων του αεροδρομίου και να φέρει το αυτοκίνητο. Ο Μπαράν ήταν στην αγκαλιά μου. Η Θεία Μου;

– Είναι ο καιρός του φεγγαριού πολύ καλός εδώ στο Βορρά;
– Μην ρωτάς, θεία, είμαι μαγειρεμένος.
– Τι έπαθε ο λαιμός σου;

Είχε παρατηρήσει. Δεν το έχω δώσει ποτέ σε κανέναν.

– Μην ρωτάς, θεία, όταν ταξίδευα με τον αδελφό Veysel χθες, τρεις ή πέντε παρέα και πυροβολήσαμε μαζί τους. Μου έσφιξαν το λαιμό.
– Τσακώθηκες; Yuh μην πείτε στο βορρά καθόλου, επιτρέψτε μου να δω εδώ, υπάρχει κάτι;
– Μην υπερβάλλεις, θεία, τι γίνεται με αυτό; Παλέψαμε λίγο, αυτό είναι όλο. Έλα, ο μπαμπάς είναι εδώ, ας μπούμε στο αυτοκίνητο.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Πηγαίναμε σπίτι. Ήμουν έτοιμος να πεθάνω από αϋπνία, έσκυψα το κεφάλι μου στον ώμο της κουνιάδας μου, έκλεισα τα μάτια μου. Το παράθυρο ήταν ανοιχτό, ο άνεμος φυσούσε, η μυρωδιά της θείας μου χαϊδεύει τη μύτη μου. Είχε τόσο ωραία μυρωδιά που η κουνιάδα μου. Δεν υπήρχε κανένας λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να έχετε στύση. Πήρα πραγματικά σε αυτόν, πήρα πραγματικά σε αυτόν. Ξύπνησα με μια ώθηση από την κουνιάδα μου.

Θεία, άσε με να κοιμηθώ λίγο ακόμα.
– Σήκω, θα κοιμηθείς στο σπίτι.
– Φτάσαμε;
– Ναι, αλλά σηκωθείτε Βόρεια, για Όνομα του Θεού, πρέπει να δείτε το σπίτι.

Τα βήματα της κουνιάδας μου απομακρύνονταν. Κοίταξα ψηλά, έτριψα τα μάτια μου. Ήταν ζεστό, αλλά φυσούσε ωραία. Ήμασταν μπροστά στο σπίτι. Βγήκα από το αυτοκίνητο και κοιτούσα τριγύρω. ΑΜΚ, είπα πού είναι αυτό το μέρος; Κοιτούσα αριστερά και δεξιά. Η κουνιάδα μου βγήκε από το μπαλκόνι.

– Γιατί δεν έρχεσαι Βόρεια;
Θεία, αυτό είναι το σπίτι μας τώρα;
– Ναι.

Γελούσε στα μάτια του. Είχα αρχίσει να γελάω με τον εαυτό μου.